Papiermolen “De Schoolmeester” is een bijzondere plek om te fotograferen. Ik was er al een keer eerder (kijk
hier voor de resulterende foto’s) – maar met vele ervaringen rijker keerde ik afgelopen weekend terug. En opnieuw dat etherische, tere licht dat van de eenvoudigste dingen wondertjes maakt. Buiten wisselden een waterig zonnetje, buien en grauwheid elkaar regelmatig af – en binnen veranderde zo steeds het zachte licht dat over de dingen streelt. Alle tijd om met dat licht te spelen, en met het perspectief: van de ruimte als geheel, met de bijna mystieke sfeer die er hing, tot aan de kleinste details en hun 'stofuitdrukking'.
Zoals de ruwe borstel, die door de macrolens lijkt te verdwijnen in een nevel van zachte vaagheid. Of deze zakken lompen, grondstof voor de productie van papier, die onder een dikke laag stof lagen opgetast.
Maar wat doet dat met kleuren? Ook die lijken zachter dan elders. Dat wordt versterkt door het toepassen van meervoudige belichting (in de camera) die het oog in verwarring brengt - zie de foto hieronder.
Hierbij heb ik bij een kleine scherptediepte eerst scherp gesteld op de zeep en daarna op de borstel, zodat beide zowel scherp als vaag zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten