in2tango

Afgelopen zaterdag was ik te gast op een feestje voor de vrijwilligers van Serious Tango Request, een evenement tijdens 3FM Serious Request in Haarlem eind december waarbij nagenoeg 24 uur lang tango-salons, workshops en dergelijke werden georganiseerd. Samen met collega-fotografen van Fotogroep Haarlem hebben we dat evenement vastgelegd (zie mijn voorgaande blog). Gedurende de avond kregen we ook een proefles tango – en na afloop was het ‘salon’ geblazen, met als thema ‘Cupido Night’. Ik nam natuurlijk de gelegenheid weer te baat om te fotograferen. 

Ik bedacht mij vooraf om me te focussen op twee aspecten: allereerst was het mijn idee om deze keer te proberen de dans als beweging vast te leggen – maar de camera besliste anders en zo richtte ik me volledig op mijn andere idee, waarover hieronder meer.

Al tijdens de les werd mij duidelijk, dat het geheim van de tango berust op drie pijlers. De eerste en meest vanzelfsprekende want zichtbare is de beweging, de dans zelf. Die is echter afhankelijk van de tweede factor. Doordat juist bij de tango de dansbewegingen intuïtief en in hoge mate improviserend worden gekozen en uitgevoerd, komt het tweede element in het spel: een duidelijke rolverdeling tussen leider en volger. Alleen zo kan een vloeiende vraag-antwoord dialoog (‘flow’) van dansbewegingen gaande worden gehouden. 

Over leiden/volgen valt veel interessants te zeggen, maar ik wil toe naar het derde, daar weer aan ten grondslag liggende element: de verbondenheid van de danspartners. Er moet sprake zijn van een diepe afstemming, een intens aanvoelen, anticiperen en inspelen op elkaars bewegingen, intenties en ‘danstaal’ om de dans te laten slagen. Dat gaat zo ver, dat (volgende) partners tijdens de dans de ogen kunnen sluiten. Ze worden samen één dansend wezen. En daar, naar die momenten werd mijn camera onweerstaanbaar heen getrokken. Dat moest en wilde ik vastleggen – dus danste ik quasi zelf met mijn camera om de dansparen heen, de momenten vangend waarop dat het meest tot uitdrukking kwam.

Die fascinatie is niet voor niets. Zo wil ik als fotograaf namelijk ook zijn: intens gefocussed op 'de ziel' van het onderwerp, volledig afstemmend op wat het geziene met je doet. Dan beleef ik iets vergelijkbaars als de tangodansers: flow, een moment van oplossen in het moment, een verheffing uit de tijd en een opgaan in zeg maar universele liefde. Klinkt misschien een beetje zweverig, maar dat krijg je nu eenmaal van flow :-).

Hoe dan ook - een kleine selectie foto's van beide evenementen zijn zeer spoedig op mijn website te zien, dus hou die in de gaten!