Op mijn reis door mijn fotografische verleden kwam ik in de week voor Pasen bij deze foto uit 2010 terecht, genomen tijdens onze reis door Noord-Griekenland. Op dat moment werd ik ongetwijfeld getroffen door dit beeld van een staand en een liggend paard en de golvende, ronde vormen om hen heen - anders had ik hem niet gemaakt. Toch had ik hem nooit bewerkt. Tot nu toe - met dit beeld als resultaat.
Ik noem deze foto “Herrijzenis” met het oog op Pasen. Maar
ook omdat ik hem opdraag aan mijn ouders die op dat moment al, maar zeker op de
dagen erna, getroffen werden door een geestelijke en lichamelijke ramp, met een
gezamenlijke ziekenhuisopname deze week als gevolg. De foto verbeeldt hun zorg
en liefde voor elkaar en van hun kinderen voor hen. Het spel van lijnen en contrasten,
en het licht waarin de beide dieren zijn geplaatst, verbeelden bescherming, net
als de positie van het staande paard vóór het liggende dier. De titel van de
foto tenslotte drukt mijn hoop uit dat ze er weer bovenop mogen komen.
Soms wordt pas jaren later duidelijk waarom je een foto
genomen hebt en hoe je die betekenis en dat gevoel tot uiting kan laten komen.
Het paard, als zinnebeeld van het onderbewuste, is daarom een mooie metafoor in
deze foto. Inspiratie komt altijd van binnenuit, net als de kracht om er weer
bovenop te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten