zondag 2 februari 2014

Silodam

Daar stond hij aan de waterkant geparkeerd, een oude Citroën. Grijs van buiten, maar rode bekleding van binnen – en boven ons de grauwe lucht boven een dito Silodam. Een blik in de spiegel. Daar neemt onze verbeelding ons mee – naar Frankrijk, deinend over een Route Nationale, naar het zuiden, de zon achterna. De laatste zomer nog, toen het leven loom, de dagen zwoel en de liefde intens was. We voelen de warmte weer even, proeven het knapperige brood, de zilte kaas, een zweetdruppel parelt over het voorhoofd, het geroezemoes in een steegje verderop, links aan de overkant van het pleintje. Of het koele gras dat kriebelt in je nek, en nog een kus. Het deinen over de weg, het ratelen van de brug. Onze blik dwaalt af en alles lijkt nu opeens warmer, straalt een beetje. De Silodam – is het nog steeds de Silodam?

Geen opmerkingen: